Daar ben ik weer!!!

Woensdagmorgen zijn we vanuit Accra vertokken naar het weeshuis. Daar aangekomen, ongeveer een uurtje later, middlle of nowhere, stonden de kindjes ons al op te wachten. Ze zongen een welkomstlied. Zo lief. Vervolgens kwamen alle kinderen naar ons toe om ons een knuffel te geven.

Vooraf had ik best moeite om een goede voorstelling te maken van het weeshuis of over hoe bepaalde dingen hier gaan. Maar het eerste wat ik dacht toen we het weeshuis beter bekeken was: OMG. Anderzijds was het zo anders dan ik me ooit had kunnen voorstellen. Het is een klein huisje waar 29 kinderen en 2 ' moeders' verblijven. Rondom het huis is zo goed als niets. Ik schrok hiervan. Er zijn 2 ruimtes in het weeshuis en 1 keuken.

Na onze komst gingen de moeders vrijwel meteen door met hun bezigheden. Daar stonden we dan........ We zijn de moeders maar gaan zoeken en eens rond gaan kijken. Het was Lunchtijd, de meeste kinderen waren al aan het eten. Ze eten hier niet met zn allen aan 1 tafel maar ze krijgen een bord eten en ze kunnen gaan zitten waar ze willen, de meeste gaan op de trap zitten, die grenst aan de keuken. De kinderen zijn erg vies en de meeste kleren zijn versleten.

Op dat moment kreeg een heel verdrietig gevoel, ik vond dit zeer zwaar om te zien.

Na de lunch hebben we vooral aandacht besteedt aan de kinderen. Veel jonge kinderen vragen veel aandacht en beginnen te huilen wanneer ze deze niet krijgen. Zo ontzettend moeilijk om te zien. Ik vind het mede zwaar omdat de kinderen alleen bepaalde aandacht van de vrijwilligers krijgen en niet van de ' moeders' . Er is dus geen stabiele factor . Steeds zullen er andere vrijwilligers zijn.

Na het avondeten werden de kinderen geholpen met wassen en vervolgens gingen ze slapen. Er word geen middagdutje gedaan. Wanneer kinderen moe zijn vallen ze gewoon op de grond in slaap. In de avond werden de, wat ze hier matrassen noemen, op de grond in de ' huiskamer' gelegd om te kunnen slapen. De ' matrassen' zijn een soort van schuimrubbere matjes. Bij sommige zitten de gaten in. Om 20.30 uur gaat het licht uit en moeten ze gaan slapen. Dit geldt voor elke leeftijd!

Momenteel word er voor hen een nieuw weeshuis gebouwd. Er is grote behoefte aan nieuwe bedden en dus echte matrassen. Misschien is dat een idee om te gaan realiseren.

Het lijkt hier wel heel normaal om te vragen of wij spullen en/of geld meegebracht hebben. Dit word ook door de kinderen zelf gevraagd.

Je bent hier al ontzettend vies na 5 minuten buiten zijn, we hebben regelmatig een regenbui dus veel modder.

Vandaag is onze eerste hele dag geweest in het weeshuis. We hebben ons zelf goed nuttig gemaakt, al zeg ik het zelf.

Om 7.00 uur zijn we gestart met het wassen van de kinderen. Dit gebeurt buiten met emmers water. Vervolgens schone kleren zoeken want structuur of iets opgeruimd houden kennen ze hier echt niet. Overal liggen kleren en schoenen.

Terwijl de kinderen ontbeten kregen wij ook ontbijt. Het eten is goed verzorgt!

Na het eten hebben we de ouderen kinderen naar de summerschool gebracht. Daar word lesgegeven door medevrijwilligers. We hebben een tijdje meegekeken.

Bij terugkomst hebben we met de jongere kinderen een educatief spelletje gedaan. De concentratie van die kinderen is van korte duur maar het idee was goed. We hebben het alfabet spelenderwijs geoefend.

Het is heftig hier en erg vermoeiend. Maar dat is logisch gezien we hier nog maar 1 dag zijn en zoveel indrukken opdoen.

Hopelijk hebben jullie een goede indruk gekregen! En tot snel weer! X

Helaas gaat foto's uploaden niet, gaat te traag. Ik probeer het de volgende keer weer opnieuw. Erg jammer!!